Sporten is geen straf

aug 22, 2022Dieet0 Reacties

De reden dat ik ooit begon met afvallen, was omdat ik baalde van mezelf. Ik kon niet houden van de persoon die ik in de spiegel zag. Ik ging afvallen omdat ik ontevreden was, en hoopte daardoor een beter persoon te worden. Ik wilde iemand worden naar wie ik wel kon kijken in de spiegel. En zo werd sporten een soort van straf voor wie ik was. Ik bekeek het niet positief, ik zag het als iets wat moest. Ik was te dik. En ik moest afvallen. Dit was part of the deal…

Een tijdje geleden kwam in de volgende quote tegen: ‘Exercise is a celebration of what your body can do. Not a punishment for what you are.’ En die zette mij aan het denken. Ik zag mezelf weer uren zwoegen in de sportschool, om maar van die overtollige kilo’s af te komen. Ik had, op dat moment, een hekel aan sporten in de sportschool. Het was namelijk niet mijn ding. Ik haatte de crosstrainer, maar stond er braaf minstens een halfuur op. Want: Die. Stomme. Kilo’s. Moesten. Eraf. Dat moest. Ik had teveel gegeten. Ik was te dik. Ik moest afvallen! En zo was sporten voor mij echt een straf. Een straf voor wie ik was.

Door deze quote besefte ik dat ik hierin gegroeid ben. En dat komt vooral doordat ik een sport heb gevonden die ik leuk vind. Wat ik met plezier doe. Hardlopen. Ik vind het heerlijk om kilometers te rennen. Mijn hoofd leeg te maken. Te genieten van de omgeving. Af en toe een leuke selfie maken. Even stil te staan bij de dingen die ik mee maak. Hardlopen is mijn passie, mijn uitlaatklep en soms ook mijn therapie.

Nu klink ik als de persoon die hardlopen alleen maar bejubeld. Natuurlijk moet ik mezelf wel eens van de bank af sleuren. Heb ik wel eens ‘hardloop ontwijkend gedrag’. Kan ik 3 keer heel bedenkelijk naar buiten kijken als ik iets zie wat op een regenwolk lijkt. Maar dit gaat al snel weg als ik eenmaal aan het lopen ben. En als ik echt geen zin heb, dan ga ik een keertje niet. Want dat is echt geen ramp. En als ik de vorige dag iets teveel gegeten heb, loop ik weleens een kilometer meer. Niet als straf voor mezelf, niet als straf omdat ik 2 koekjes at in plaats van 1, maar omdat dit voor mij nu eenmaal ‘balans’ heet.

Hardlopen heeft mij geleerd dat ik zoveel meer kan dan ik ooit gedacht heb. Die uren op die crosstrainer; die brachten mij een hoop frustratie. Ik kon daarop mijn energie niet op een positieve manier kwijt. Hardlopen daarentegen heeft mij een andere kijk op mezelf gegeven. Dat lichaam wat ooit 120 kg woog, is namelijk in staat om een marathon te lopen. En zo is sporten voor mij een feestje geworden. En vier ik met elke kilometer de mogelijkheden die mijn vernieuwde lichaam mij geeft. 

Ik heb een wijze les geleerd. Straf jezelf niet. Dit heeft geen zin en kost alleen maar heel veel energie. Na mijn uren op de crosstrainer voelde ik geen voldoening, maar een halfuurtje hardlopen kan mijn hele dag een boost geven. Zoek iets waarmee je jezelf niet straft, maar waardoor jouw zelfbeeld verbeterd. Besef dat jouw lichaam iedere dag zoveel voor jouw doet, ook al is het misschien nog niet in de staat waarin jij jouw lichaam het liefst zou willen zien. Sporten moet leuk zijn. Geen straf.

… En tussen mij en de sportschool kwam het uiteindelijk wel goed. Ik moet alleen niet op een crosstrainer gaan zitten. Maar tussen de gewichten in het krachthonk, blijk ik me prima thuis te voelen 🙂

You may like also

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *